เนื่องจากเบริลเลียมมีคุณสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้หลายอย่าง จึงกลายเป็นวัสดุหลักที่มีค่าอย่างยิ่งในอุปกรณ์ล้ำสมัยและความมั่นคงของชาติในปัจจุบันก่อนปี 1940 เบริลเลียมถูกใช้เป็นหน้าต่างรังสีเอกซ์และเป็นแหล่งนิวตรอนตั้งแต่กลางทศวรรษที่ 1940 ถึงต้นทศวรรษที่ 1960 เบริลเลียมถูกใช้ในด้านพลังงานปรมาณูเป็นหลักระบบนำทางเฉื่อย เช่น ขีปนาวุธข้ามทวีป ใช้เบริลเลียมไจโรสโคปเป็นครั้งแรกในปี 2550 จึงเป็นการเปิดสาขาที่สำคัญของการใช้งานเบริลเลียมนับตั้งแต่ทศวรรษ 1960 เป็นต้นมา ขอบเขตการใช้งานระดับไฮเอนด์หลักได้หันไปใช้ฟิลด์การบินและอวกาศ ซึ่งใช้ในการผลิตชิ้นส่วนที่สำคัญของยานบินและอวกาศ

เบริลเลียมในเครื่องปฏิกรณ์ปรมาณู

การผลิตเบริลเลียมและโลหะผสมเบริลเลียมเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1920ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อุตสาหกรรมเบริลเลียมได้พัฒนาอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนเนื่องจากความต้องการสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์เบริลเลียมมีหน้าตัดการกระเจิงของนิวตรอนขนาดใหญ่และหน้าตัดการดูดกลืนขนาดเล็ก ดังนั้นจึงเหมาะที่จะเป็นตัวสะท้อนและโมเดอเรเตอร์สำหรับเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์และอาวุธนิวเคลียร์และสำหรับการผลิตเป้าหมายนิวเคลียร์ในฟิสิกส์นิวเคลียร์, การวิจัยเวชศาสตร์นิวเคลียร์, เอ็กซ์เรย์และโพรบเคาน์เตอร์แบบเรืองแสงวาบ ฯลฯผลึกเดี่ยวเบริลเลียมสามารถใช้ทำนิวตรอนโมโนโครเมเตอร์ ฯลฯ