Istnieją dwa rodzaje stopów miedzi berylu.Stopy miedzi berylowej o wysokiej wytrzymałości (stopy 165, 15, 190, 290) mają wyższą wytrzymałość niż jakikolwiek inny stop miedzi i są szeroko stosowane w złączach elektrycznych, przełącznikach i sprężynach.Przewodność elektryczna i cieplna tego stopu o wysokiej wytrzymałości wynosi około 20% przewodności czystej miedzi;stopy miedzi berylowej o wysokiej przewodności (stopy 3.10 i 174) mają niższą wytrzymałość, a ich przewodność elektryczna wynosi około 50% czystej miedzi, stosowanej do złączy zasilających i przekaźników.Stopy miedzi berylowej o wysokiej wytrzymałości są łatwiejsze do spawania oporowego ze względu na ich niższą przewodność elektryczną (lub wyższą rezystywność).
Miedź berylowa uzyskuje wysoką wytrzymałość po obróbce cieplnej, a oba stopy miedzi berylowej mogą być dostarczane w stanie wstępnie ogrzanym lub poddanym obróbce cieplnej.Operacje spawalnicze powinny być generalnie dostarczane w stanie ulepszonym cieplnie.Operacja spawania powinna być generalnie przeprowadzana po obróbce cieplnej.W zgrzewaniu oporowym miedzi berylowej strefa wpływu ciepła jest zwykle bardzo mała i nie jest wymagane posiadanie przedmiotu obrabianego z miedzi berylowej do obróbki cieplnej po spawaniu.Alloy M25 to grafitowy pręt z miedzi berylowej.Ponieważ stop ten zawiera ołów, nie nadaje się do zgrzewania oporowego.
Zgrzewanie punktowe oporowe
Miedź berylowa ma niższą rezystywność, wyższą przewodność cieplną i współczynnik rozszerzalności niż stal.Ogólnie rzecz biorąc, miedź berylowa ma taką samą lub wyższą wytrzymałość niż stal.W przypadku zgrzewania punktowego oporowego (RSW) samej miedzi berylowej lub miedzi berylowej i innych stopów należy stosować wyższy prąd spawania (15%), niższe napięcie (75%) i krótszy czas spawania (50%).Miedź berylowa wytrzymuje wyższe ciśnienie spawania niż inne stopy miedzi, ale problemy mogą być również spowodowane zbyt niskim ciśnieniem.
Aby uzyskać spójne wyniki w przypadku stopów miedzi, sprzęt spawalniczy musi być w stanie precyzyjnie kontrolować czas i prąd, a sprzęt do spawania prądem przemiennym jest preferowany ze względu na niższą temperaturę elektrody i niski koszt.Czasy zgrzewania 4-8 cykli dawały lepsze wyniki.Podczas spawania metali o podobnych współczynnikach rozszerzalności, spawanie pochylone i spawanie nadprądowe mogą kontrolować rozszerzanie się metalu, aby ograniczyć ukryte niebezpieczeństwo pęknięć spawalniczych.Miedź berylowa i inne stopy miedzi są spawane bez przechylania i spawania nadprądowego.Jeśli stosowane jest spawanie pod kątem i nadprądowe, to liczba takich zabiegów zależy od grubości przedmiotu obrabianego.
W punktowym zgrzewaniu oporowym miedzi berylowej i stali lub innych stopów o wysokiej wytrzymałości lepszą równowagę termiczną można uzyskać stosując elektrody o mniejszych powierzchniach styku po stronie miedzi berylowej.Materiał elektrody w kontakcie z miedzią berylową powinien mieć wyższą przewodność niż przedmiot obrabiany, odpowiednia jest elektroda grupy RWMA2.Ogniotrwałe elektrody metalowe (wolfram i molibden) mają bardzo wysokie temperatury topnienia.Nie ma tendencji do przyklejania się do miedzi berylowej.Dostępne są również elektrody 13- i 14-biegunowe.Zaletą metali ogniotrwałych jest ich długa żywotność.Jednak ze względu na twardość takich stopów może dojść do uszkodzenia powierzchni.Chłodzone wodą elektrody pomogą kontrolować temperaturę końcówki i wydłużyć żywotność elektrody.Jednak podczas spawania bardzo cienkich odcinków miedzi berylowej użycie elektrod chłodzonych wodą może spowodować hartowanie metalu.
Jeśli różnica grubości między miedzią berylową a stopem o wysokiej rezystywności jest większa niż 5, należy zastosować spawanie garbowe ze względu na brak praktycznej równowagi termicznej.