Er zijn twee soorten beryllium-koperlegeringen.Hoge sterkte berylliumkoperlegeringen (legeringen 165, 15, 190, 290) hebben een hogere sterkte dan welke koperlegering dan ook en worden veel gebruikt in elektrische connectoren, schakelaars en veren.De elektrische en thermische geleidbaarheid van deze zeer sterke legering is ongeveer 20% van die van puur koper;beryllium-koperlegeringen met hoge geleidbaarheid (legeringen 3.10 en 174) hebben een lagere sterkte en hun elektrische geleidbaarheid is ongeveer 50% van puur koper, gebruikt voor voedingsconnectoren en relais.Hoge sterkte berylliumkoperlegeringen zijn gemakkelijker te lassen vanwege hun lagere elektrische geleidbaarheid (of hogere soortelijke weerstand).
Berylliumkoper verkrijgt zijn hoge sterkte na warmtebehandeling en beide berylliumkoperlegeringen kunnen in voorverwarmde of warmtebehandelde toestand worden geleverd.Laswerkzaamheden dienen over het algemeen in warmtebehandelde toestand te worden uitgevoerd.Het lassen moet over het algemeen worden uitgevoerd na een warmtebehandeling.Bij weerstandslassen van berylliumkoper is de door warmte beïnvloede zone meestal erg klein en is het niet vereist om een ​​werkstuk van berylliumkoper te hebben voor warmtebehandeling na het lassen.Legering M25 is een vrijsnijdend berylliumkoperstaafproduct.Aangezien deze legering lood bevat, is deze niet geschikt voor weerstandslassen.
Weerstand puntlassen
Berylliumkoper heeft een lagere soortelijke weerstand, hogere thermische geleidbaarheid en uitzettingscoëfficiënt dan staal.Over het algemeen heeft berylliumkoper dezelfde of hogere sterkte dan staal.Gebruik bij het gebruik van weerstandspuntlassen (RSW) berylliumkoper zelf of berylliumkoper en andere legeringen een hogere lasstroom (15%), een lagere spanning (75%) en een kortere lastijd (50%).Berylliumkoper is bestand tegen hogere lasdrukken dan andere koperlegeringen, maar ook door te lage drukken kunnen problemen ontstaan.
Om consistente resultaten te verkrijgen in koperlegeringen, moet lasapparatuur tijd en stroom nauwkeurig kunnen regelen, en AC-lasapparatuur heeft de voorkeur vanwege de lagere elektrodetemperatuur en lage kosten.Lastijden van 4-8 cycli leverden betere resultaten op.Bij het lassen van metalen met vergelijkbare uitzettingscoëfficiënten kunnen kantellassen en overstroomlassen de uitzetting van het metaal beheersen om het verborgen gevaar van lasscheuren te beperken.Berylliumkoper en andere koperlegeringen worden gelast zonder kantelen en overstroomlassen.Als schuin lassen en overstroomlassen worden gebruikt, is het aantal keren afhankelijk van de dikte van het werkstuk.
Bij weerstandspuntlassen van berylliumkoper en staal, of andere legeringen met hoge weerstand, kan een betere thermische balans worden verkregen door elektroden te gebruiken met kleinere contactoppervlakken aan de kant van berylliumkoper.Het elektrodemateriaal dat in contact komt met berylliumkoper moet een hogere geleidbaarheid hebben dan het werkstuk, een RWMA2-groepselektrode is geschikt.Vuurvaste metalen elektroden (wolfraam en molybdeen) hebben zeer hoge smeltpunten.Er is geen neiging om vast te houden aan berylliumkoper.Er zijn ook 13- en 14-polige elektroden verkrijgbaar.Het voordeel van vuurvaste metalen is hun lange levensduur.Vanwege de hardheid van dergelijke legeringen kan oppervlakteschade echter mogelijk zijn.Watergekoelde elektroden helpen de tiptemperatuur onder controle te houden en verlengen de levensduur van de elektroden.Bij het lassen van zeer dunne delen berylliumkoper kan het gebruik van watergekoelde elektroden echter leiden tot uitdoving van het metaal.
Als het dikteverschil tussen het berylliumkoper en de legering met hoge soortelijke weerstand groter is dan 5, moet projectielassen worden gebruikt vanwege het gebrek aan praktisch thermisch evenwicht.