Het kunststofbewerkingsproces produceert beryllium en berylliumlegeringen.
De productie van berylliummetaal en berylliumhoudende legeringen begon in de jaren 1920.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg de berylliumindustrie aanzienlijke inkomsten
grote ontwikkeling.
Sinds het midden van de jaren zestig wordt beryllium gebruikt in de lucht- en ruimtevaartindustrie en het onderzoek naar berylliummaterialen vond plaats in de jaren veertig.
In de jaren negentig loste het voornamelijk de giet- en extrusieprocesproblemen van beryllium op;in 1947 werd de poedermetallurgie gevormd
Het proces van goud om te leven;in de vroege jaren 70 werd het mechanisme van microlegeringen onder de knie en werd impact toegepast
Slijpen, elektroraffinage, heet isostatisch persen en poedervoorbehandelingsprocessen, zodat de sterkte van het berylliummateriaal
De chemische eigenschappen zijn aanzienlijk verbeterd (de rek is verhoogd van 1% naar 3~4%).
De ontwikkeling van berylliummaterialen in China begon in 1958 en in de jaren zeventig werd de high-throughput-testreactie met succes ontwikkeld.
Berylliumcomponenten en verschillende berylliummaterialen voor reactoren.
Momenteel omvat de wereld voornamelijk de Verenigde Staten, Rusland, Kazachstan, China, Brazilië,
Argentinië en enkele landen in Afrika ontginnen berylliumerts, maar het uitgebreide proces van ertsverwerking tot berylliumproducten
De productie vindt alleen plaats in de VS, Kazachstan en China.
1) De oorsprong van metaal beryllium Beryllium heette eerst Glucinium, dat uit Griekenland kwam
Het woord glykys betekent zoet, omdat de zouten van beryllium een ​​zoete smaak hebben.
Omdat de zouten van yttrium ook een zoete smaak hebben, noemde Wheeler het later Beryllium.
Het is afgeleid van de Engelse naam beryl, het belangrijkste erts van beryllium.
Het elementsymbool is Be en de Chinese naam is beryllium.
Beryllium, atoomnummer 4, atoomgewicht 9.012182, is het lichtste aardalkalimetaalelement.
Toen de chemische analyse van beryl en smaragd werd uitgevoerd door de Franse chemicus Walkerin in 1798
Vinden.
In 1828 gebruikten de Duitse chemicus Willer en de Franse chemicus Bissy metaalkalium om respectievelijk gesmolten metaal te reduceren.
Gesmolten berylliumchloride levert zuiver beryllium op.
De Engelse naam is vernoemd naar Weller.
Het gehalte aan beryllium in de aardkorst is 0,001% en de belangrijkste mineralen zijn beryl, beryllium en chrysoberyl
steen.
Natuurlijk beryllium heeft drie isotopen:
Beryllium 7, Beryllium 8, Beryllium 10.
2) Fysische, chemische eigenschappen en reserves van beryllium Beryllium is een staalgrijs metaal;het smeltpunt is 1283C,
Kookpunt 2970C, dichtheid 1,85 g/cm, berylliumionstraal 0,31 angstrom, meer dan ander goud
Het geslacht is veel kleiner en thermisch stabiel.
Het gehalte aan beryllium in de aardkorst is 0,001% en de belangrijkste mineralen zijn beryl
(3BeOAl2O36SiO2), silicium beryllium (2BeOSiO2) en aluminium beryllium (BeOAl2O3).
Mineralen die beryllium bevatten - smaragd, ook bekend als smaragd, smaragdgroen en kristalhelder, oogverblindend, is een schat
Schatten in steen.
Het bevat een belangrijk zeldzaam metaal jujube beryllium.
Het Griekse woord voor beryllium betekent smaragd.
Smaragd is een variant van berylerts.
Beryllium is chemisch actief en kan een dichte oxide-beschermende oppervlaktelaag vormen, zelfs in roodgloeiende toestand
Beryllium is ook stabiel in de lucht.