تفاوت عملکرد بین برنز بریلیم و برنز قلع

برنز با قلع به عنوان عنصر اصلی آلیاژی.محتوای قلع به طور کلی بین 3 تا 14 درصد است، عمدتاً برای ساخت اجزای الاستیک و قطعات مقاوم در برابر سایش استفاده می شود.محتوای قلع برنز قلع تغییر شکل یافته از 8٪ تجاوز نمی کند و گاهی اوقات فسفر، سرب، روی و سایر عناصر اضافه می شود.فسفر یک اکسید کننده خوب است و همچنین می تواند سیالیت و مقاومت در برابر سایش را بهبود بخشد.افزودن سرب به برنز قلع می‌تواند ماشین‌کاری و مقاومت در برابر سایش را بهبود بخشد و افزودن روی می‌تواند عملکرد ریخته‌گری را بهبود بخشد.این آلیاژ دارای خواص مکانیکی بالا، خواص ضد سایش و مقاومت در برابر خوردگی، پردازش آسان برش، خواص لحیم کاری و جوشکاری خوب، ضریب انقباض کوچک و غیر مغناطیسی است.از اسپری شعله سیم و پاشش قوس می توان برای تهیه پوشش برای بوش های برنزی، بوشینگ ها، عناصر دیامغناطیس و غیره استفاده کرد. برنز قلع به طور گسترده در کشتی سازی، صنایع شیمیایی، ماشین آلات، ابزار دقیق و سایر صنایع استفاده می شود.این عمدتا برای ساخت بلبرینگ ها، بوش ها و سایر قطعات مقاوم در برابر سایش، فنرها و سایر اجزای الاستیک، و همچنین قطعات مقاوم در برابر خوردگی و ضد مغناطیسی استفاده می شود.

مس بریلیم نوعی برنز غیر قلع با بریلیم به عنوان جزء اصلی آلیاژ است.حاوی 1.7-2.5 درصد بریلیم و مقدار کمی نیکل، کروم، تیتانیوم و سایر عناصر است.پس از درمان کوئنچ و پیری، حد استحکام می تواند به 1250-1500MPa برسد که نزدیک به سطح فولاد با مقاومت متوسط ​​است.در حالت کوئنچ، پلاستیسیته بسیار خوب است و می توان آن را به محصولات نیمه تمام مختلف تبدیل کرد.برنز بریلیم دارای سختی بالا، حد الاستیک، حد خستگی و مقاومت در برابر سایش است.همچنین مقاومت در برابر خوردگی، هدایت حرارتی و هدایت الکتریکی خوبی دارد.در هنگام ضربه زدن جرقه ایجاد نمی کند.به طور گسترده ای به عنوان اجزای مهم الاستیک و قطعات مقاوم در برابر سایش استفاده می شود.و ابزارهای ضد انفجار و غیره


زمان ارسال: سپتامبر 14-2021