Υπάρχουν δύο τύποι κραμάτων χαλκού βηρυλλίου.Τα κράματα χαλκού βηρυλλίου υψηλής αντοχής (κράματα 165, 15, 190, 290) έχουν υψηλότερη αντοχή από οποιοδήποτε κράμα χαλκού και χρησιμοποιούνται ευρέως σε ηλεκτρικούς συνδετήρες, διακόπτες και ελατήρια.Η ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα αυτού του κράματος υψηλής αντοχής είναι περίπου το 20% αυτής του καθαρού χαλκού.Τα κράματα χαλκού βηρυλλίου υψηλής αγωγιμότητας (κράματα 3.10 και 174) έχουν χαμηλότερη αντοχή και η ηλεκτρική αγωγιμότητα τους είναι περίπου 50% του καθαρού χαλκού, που χρησιμοποιείται για συνδέσμους ισχύος και ρελέ.Τα κράματα χαλκού βηρυλλίου υψηλής αντοχής είναι ευκολότερα στη συγκόλληση με αντίσταση λόγω της χαμηλότερης ηλεκτρικής αγωγιμότητάς τους (ή υψηλότερης ειδικής αντίστασης).
Ο χαλκός από βηρύλλιο αποκτά την υψηλή αντοχή του μετά από θερμική επεξεργασία και και τα δύο κράματα χαλκού βηρυλλίου μπορούν να παραδοθούν σε προθερμασμένη ή θερμική επεξεργασία.Οι εργασίες συγκόλλησης πρέπει γενικά να παρέχονται σε κατάσταση θερμικής επεξεργασίας.Η εργασία συγκόλλησης πρέπει γενικά να πραγματοποιείται μετά από θερμική επεξεργασία.Στη συγκόλληση με αντίσταση του χαλκού βηρυλλίου, η ζώνη που επηρεάζεται από τη θερμότητα είναι συνήθως πολύ μικρή και δεν απαιτείται να υπάρχει τεμάχιο επεξεργασίας από χαλκό βηρυλλίου για θερμική επεξεργασία μετά τη συγκόλληση.Το κράμα M25 είναι προϊόν ελεύθερης κοπής ράβδου χαλκού βηρυλλίου.Δεδομένου ότι αυτό το κράμα περιέχει μόλυβδο, δεν είναι κατάλληλο για συγκόλληση με αντίσταση.
Σημειακή συγκόλληση με αντίσταση
Ο χαλκός από βηρύλλιο έχει χαμηλότερη ειδική αντίσταση, υψηλότερη θερμική αγωγιμότητα και συντελεστή διαστολής από τον χάλυβα.Συνολικά, ο χαλκός από βηρύλλιο έχει την ίδια ή μεγαλύτερη αντοχή από τον χάλυβα.Όταν χρησιμοποιείτε τον ίδιο τον χαλκό βηρυλλίου με συγκόλληση κηλίδας αντίστασης (RSW) ή χαλκό βηρυλλίου και άλλα κράματα, χρησιμοποιήστε υψηλότερο ρεύμα συγκόλλησης, (15%), χαμηλότερη τάση (75%) και μικρότερο χρόνο συγκόλλησης (50%).Ο χαλκός από βηρύλλιο αντέχει σε υψηλότερες πιέσεις συγκόλλησης από άλλα κράματα χαλκού, αλλά προβλήματα μπορεί επίσης να προκληθούν από πολύ χαμηλές πιέσεις.
Για να επιτευχθούν σταθερά αποτελέσματα στα κράματα χαλκού, ο εξοπλισμός συγκόλλησης πρέπει να μπορεί να ελέγχει με ακρίβεια το χρόνο και το ρεύμα, και ο εξοπλισμός συγκόλλησης AC προτιμάται λόγω της χαμηλότερης θερμοκρασίας ηλεκτροδίων και του χαμηλού κόστους.Οι χρόνοι συγκόλλησης 4-8 κύκλων παρήγαγαν καλύτερα αποτελέσματα.Κατά τη συγκόλληση μετάλλων με παρόμοιους συντελεστές διαστολής, η συγκόλληση με κλίση και η συγκόλληση με υπερένταση μπορούν να ελέγξουν τη διαστολή του μετάλλου για να περιορίσουν τον κρυφό κίνδυνο ρωγμών συγκόλλησης.Ο χαλκός από βηρύλλιο και άλλα κράματα χαλκού συγκολλούνται χωρίς συγκόλληση με κλίση και υπερένταση.Εάν χρησιμοποιείται συγκόλληση με κλίση και υπερένταση, ο αριθμός των φορών εξαρτάται από το πάχος του τεμαχίου εργασίας.
Στη συγκόλληση χαλκού και χάλυβα βηρυλλίου σε σημείο αντίστασης, ή σε άλλα κράματα υψηλής αντοχής, μπορεί να επιτευχθεί καλύτερη θερμική ισορροπία χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια με μικρότερες επιφάνειες επαφής στην πλευρά του χαλκού βηρυλλίου.Το υλικό ηλεκτροδίου που έρχεται σε επαφή με χαλκό βηρυλλίου θα πρέπει να έχει υψηλότερη αγωγιμότητα από το τεμάχιο εργασίας, ένα ηλεκτρόδιο κατηγορίας ομάδας RWMA2 είναι κατάλληλο.Τα πυρίμαχα μεταλλικά ηλεκτρόδια (βολφράμιο και μολυβδαίνιο) έχουν πολύ υψηλά σημεία τήξης.Δεν υπάρχει τάση να κολλάμε στον χαλκό βηρυλλίου.Διατίθενται επίσης ηλεκτρόδια 13 και 14 πόλων.Το πλεονέκτημα των πυρίμαχων μετάλλων είναι η μεγάλη διάρκεια ζωής τους.Ωστόσο, λόγω της σκληρότητας τέτοιων κραμάτων, μπορεί να είναι δυνατή η ζημιά στην επιφάνεια.Τα υδρόψυκτα ηλεκτρόδια θα βοηθήσουν στον έλεγχο της θερμοκρασίας του άκρου και θα παρατείνουν τη διάρκεια ζωής του ηλεκτροδίου.Ωστόσο, κατά τη συγκόλληση πολύ λεπτών τμημάτων χαλκού βηρυλλίου, η χρήση υδρόψυκτων ηλεκτροδίων μπορεί να οδηγήσει σε σβήσιμο του μετάλλου.
Εάν η διαφορά πάχους μεταξύ του χαλκού βηρυλλίου και του κράματος υψηλής ειδικής αντίστασης είναι μεγαλύτερη από 5, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί συγκόλληση προβολής λόγω της έλλειψης πρακτικής θερμικής ισορροπίας.